Rituelen helpen om gebeurtenissen op een hoger plan te tillen. Hoogte- en dieptepunten in ons leven worden erdoor begeleid, zoals huwelijk en uitvaart. Er zijn rituelen die een lange traditie kennen en er komen steeds nieuwe bij. Het leven is vol van rituelen en ritueeltjes. Denk maar aan het naar-bed-gaan ritueel van een kind en aan het openen van het parlementaire jaar. Een ritueel heeft voor de betrokkenen een belangrijke betekenis en ontleent zijn kracht aan de herhaling van een min of meer vast patroon. Een ritueel is iets dat je moet beleven, ervaren, doen. Net als een toneelstuk nog niet gaat leven door het lezen van de teksten. Een speciale vorm van een ritueel is de inwijding.

De inwijdingen die deel uitmaken van de werkwijze van de Weefsters zijn bijzondere gebeurtenissen. Tijdens de inwijdingen raak je bekend met de symbolen. De daarin gebruikte symboliek is afgeleid van het weven.

De ambachten van spinnen en weven gebruiken wij als metafoor voor het werken aan onze eigen ontplooiing als mens en daardoor ook aan een betere samenleving. De samenleving kan worden gezien als een weefsel, waarin ieder mens een draad is die, al mee-wevend, een bijdrage levert aan het geheel.

De symboliek van het spinnen levert het beeld van de levensdraad. Wij gaan ervan uit dat we ruwe wol meekrijgen die wij zelf moeten verwerken tot onze levensdraad. Ook tijdens ons leven moeten we leren wanneer wij de regie in handen moeten houden, wanneer loslaten en hoe om te gaan met onze mogelijkheden.

De symboliek van het weven leert ons dat het doel van onze draad is om er een weefsel van te maken, samen met de draden van anderen die op ons pad komen. De gereedschappen en vaardigheden die we nodig hebben bij het weven kunnen aanwijzingen geven over de praktijk van het leven.

De symboliek van het ontwerpen gaat over het overzicht vanuit een hoger perspectief. We maken keuzes om het weefsel van de mensheid stevigheid en schoonheid te geven. Niet alleen de maakbare wereld, maar ook dat wat we niet direct kunnen zien spelen een rol. We naderen dan de kern, het wezen van de dingen en dus ook van onszelf.

Naast de drie ambachten die, symbolisch gezien, een ordening van gedachten kunnen bewerkstelligen, wordt ook de symboliek van het licht gebruikt. Licht staat symbool voor inzicht en bewustwording, zoals zuiver fysiek gezien licht het mogelijk maakt om te 'zien'.

Tijdens andere bijeenkomsten dan de inwijdingen staat de gedachtewisseling centraal.  In een gedachtewisseling leggen we ervaringen en opvattingen naast elkaar en delen kennis.

Daarvoor is een sfeer van vertrouwen nodig en verder een gezamenlijk startpunt. Het startpunt is de inwijding die wij allen hebben beleefd, allemaal op onze eigen manier. De symboliek daaruit is een beeldende taal die wij leren gebruiken in onze communicatie, om met elkaar te spreken over ervaringen en interpretaties. Dat maakt onderling begrip mogelijk, terwijl we voor de rest zo verschillend zijn.

Gedachtewisselingen vinden plaats naar aanleiding van:

• een verhaal (werkstuk) van een Weefster die dat zelf heeft aangedragen;
• thema’s die door de loge of door leden naar voren zijn gebracht;
• een inwijding die kortgeleden heeft plaatsgevonden;
• onderlinge gesprekken.