Ontstaan en geschiedenis

Het begin

Vrouwen wilden ook 'Vrijmetselarij'

In de Tweede Wereldoorlog hadden vrouwen gemerkt dat het lidmaatschap van de Vrijmetselarij mannen tot grote steun was geweest. Daarnaast was hun gevoel van eigenwaarde toegenomen doordat ze zelf in staat waren gebleken veel werk te doen dat mannen door bijvoorbeeld deportatie of tewerkstelling hadden moeten laten liggen. Zij wilden deel hebben aan dat wat de Vrijmetselarij kennelijk te bieden had. 

Zelfstandige organisatie en eigen symboliek

De (reguliere) Vrijmetselarij neemt echter alleen mannen op als leden. De gemengde Vrijmetselarij (bijv. Le Droit Humain) sprak een aantal vrouwen niet aan. Zij wilden een eigen organisatie opzetten, in dezelfde geest en met dezelfde werkwijze. Drie Vrijmetselaren zegden hun medewerking toe voor de opbouw van inwijdingsritualen. Er is bewust gekozen voor zelfstandigheid van de organisatie en voor het specifiek vrouwelijke karakter. Daarom werd niet de bouwsymboliek van de Vrijmetselarij, maar de symboliek van het weven gekozen als het centrale thema. In 1947 werd in Utrecht de Orde ‘Vita Feminea Textura’ opgericht door zes vrouwen. In 1950 waren de eerste ritualen samengesteld en twaalf vrouwen werden door een aantal Vrijmetselaren ingewijd. Het werk in een eigen Orde begon. Veel tradities en gewoonten uit de beginjaren worden nu nog in ere gehouden, maar ook zijn veel gebruiken met de tijd meegegroeid.

De naam

De volledige naam is Orde van Weefsters Vita Feminea Textura. Deze Latijnse woorden kunnen worden vertaald als: het leven van de vrouw is als een weefsel.

Leven is als weven

Naar aanleiding van het vijftigjarig bestaan van de Orde van Weefsters is het boek ‘Leven is als weven; een halve eeuw vrouwenorde’ (Fokker, Duijm, Rem-Smits & Wagemans, 1997) gepubliceerd. Dit boek is een terugblik op de Orde van Weefsters over de periode 1947-1997. Het is in de boekhandel niet meer leverbaar. Een digitale versie ervan is hier gratis te downloaden.

Symboliek van ons logo

Klik om te vergroten

 

draden die samengaan in het weefwerk

de cirkel van aandacht - van de wereld - van de kosmos

geworteld in de aarde

reikend naar de hemel

 

 

 “In mijn drukke leven is de loge een rustpunt.

Er wordt in de wereld zoveel van me verwacht, als partner, werknemer, moeder en vroeger mantelzorger voor mijn ouders. Ik laat me daar wel vaak door opjagen. Je wilt het toch allemaal goed doen, hè? Al die ballen in de lucht houden. En altijd bereikbaar zijn. De logeavond is mijn avond. Dan staat mijn mobiel uit. Ik verwen mezelf op die manier met tijd om stil te staan, om me te bezinnen op wat echt belangrijk is in het leven. 

Het geeft me heel veel ruimte en stilte in mijn hoofd. Als ik me voorbereid op de bijeenkomst begint dat al, als ik nadenk over de vragen waarover we het die avond gaan hebben. De stilte heb ik nodig om mijn innerlijke stem te kunnen horen. En luisteren naar die stem geeft me weer rust om aandacht te hebben voor het hier en nu, om bewuster door het leven te gaan.”

Alexandra van Jaaren-Berg

Meer over de organisatie

Copyright 2024 by Orde van Weefsters Vita Feminea Textura